Pomysł był prosty chociaż zupełnie niesztampowy- dom miał korzystać z tego co daje las- zieleń, spokój cisza. Miał być enklawą, za razem miał być otwarty dla ludzi.
W efekcie pojawiły się trzy główne strefy przekryte wspolnym dachem: część dzienna stanowiąca salon i kuchnię część prywatna z sypialniami, łazienkami oraz strefą gospodarczą domu. Łącząca dwie poprzednie strefa zewnętrznego tarasu z możliwością osłonięcia od warunków atmosferycznych, będąca przestrzenią łączącą życie wszystkich mieszkańców i ich gości.
Wszystkie strefy mają głowne otwarcie na stronę lasu. Do salonu i na taras las wpada z całą okazałością przez pełne przeszklenie przegród. W łazienkach i sypialniach strefy prywatnej las zamknięto w kwadratowych kadrach dużych okien tworząc w pomieszczeniach zmieniające się wraz z porami roku obrazy. Aby las witał przychodzących mieszkańców oraz ich gości część łącznikową przeszklono na przestrzał domu łącząc front z prywatną enklawą właścicieli.